Σήμερα αποφάσισα να γράψω ένα post που το μασουλάω καιρό τώρα και εν όψη ΔΕΘ και της επόμενης δόσης επειδή μας τα έχουν κάνει τσουρέκια και έτσι πως πάει θα φάνε φάπες, είναι αρκετά ταιριαστό.
Αποφάσισα να γράψω για μια από τις πλέον ποιο αγαπημένες μου ταινίες.
Νομίζω ότι είναι από τις πλέον πιο cult ταινίες που υπάρχουν. Και όποιος δεν την έχει δει και αγαπάει τον cult κινηματογράφο θα έπρεπε να την δει (και αν έχει πρόβλημα με το περιεχόμενο της ταινίας…να πάει σε ψυχίατρο).
Το όλο εγχείρημα ξεκίνησε από τον Richard O’Brien το 1973 ως θεατρική παράσταση. Στα τέλη του 1974 και σε μόλις 2 μήνες γυρίστηκε και η ταινία που είχε και εν μέρη κοινούς πρωταγωνιστές.
Η ταινία ήταν μια σατιρική παρωδία τον ταινιών τρόμου του 30-40 με τραβεστί.
Άργησε να γίνει γνωστή αλλά μέχρι το 1979 είχε φτάσει ήδη σε ένα cult status. Πλέον θεωρείται και η μακροβιότερη ταινία που παίζεται στους κινηματογράφους για τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα (πάνω από 30 χρόνια)
Αυτό που κάνει αυτή την ταινία ιδιαίτερη είναι το ότι πλέον συμμετέχει και το κοινό. Ο κόσμος πηγαίνει μεταμφιεσμένος, με νεροπίστολα, σακουλάκια ρύζι…μιλάει και τραγουδάει πάνω από τους ηθοποιούς και αρκετά συχνά, παράλληλα με την ταινία, υπάρχει και το αντίστοιχο θεατρικό από κάτω.
Την ταινία την έμαθα από μια πολύ καλή μου φίλη που την έφερε να την δούμε ένα απόγευμα πριν 12 χρόνια. Μου φάνηκε παράξενη αλλά μου κίνησε πολύ το ενδιαφέρον. Θαρρώ πως εκείνη την ημέρα ήταν και τα γενέθλιά μου. Έψαξα, έμαθα και σε μια ευκαιρία που είχα πριν κάποια χρόνια παρακολούθησα και μια παράσταση.
Σε αυτό το post θα σας ταράξω στα video.
Αυτό είναι το Science Fiction Double Feature από την original θεατρική παράσταση όπου τραγουδάει η Patricia Quinn.
Όταν αποφάσισαν να βγει η ταινία επιλέξανε να μην την αφήσουν να τραγουδήσει και τελικά το κομμάτι το είπε ο ίδιος ο Richard O’Brien
Αυτή είναι η εκδοσή με την συμμετοχή του κοινού.
Ο Tim Curry είναι φοβερός και στο θεατρικό και στην ταινία, με αποκορύφωμα την είσοδό του στην ταινία τραγουδώντας το sweet transvestite.
Εδώ το έχω και στην θεατρική και στην κινηματογραφική έκδοση. Η Φάτσα της Susan Sarandon είναι φοβερή την ώρα που τον αντικρίζει.
Δύο φοβερά video από δύο τραγούδια με το κοινό να συμμετέχει είναι το dammit Janet και ξανά το sweet transvestite
Υπάρχουν 2 εκδόσεις της ταινίας Η Αμερικάνικη και Η Βρετανική. Η διαφορά τους βρίσκεται σε ένα τραγούδι και μια σκηνή όπου οι Αμερικανοί, την θεώρησαν πολύ καταθλιπτική και την αφαίρεσαν. Είναι το superheroes. Δυστυχώς δεν βρήκα την σκηνή πουθενά.
Τράβα Καζανάκι 
thn agapw th tainia auth kai ta tragoudia!!!!!! :D
wraio to keimeno sou!!!!
Σε ευχαριστώ. Βέβαια πρέπει να ομολογήσω ότι ξαναδιαβάζοντας το κείμενο βρήκα μερικές προτάσεις που δεν βγάζαν νόημα και έριξα μια γρήγορη διόρθωση :)